پروتئین گیاهی بهتر است یا پروتئین حیوانی؟

تفاوت پروتئین گیاهی با حیوانی در چیست؟ شاید سؤالی باشد که بیشتر افراد به‌خصوص افرادی که رژیم‌ غذایی خاصی را دنبال می‌کنند در پی آن هستند. واقعیت این است که این دو تفاوت‌های زیادی باهم دارند. در این مقاله با ما همراه باشید تا تفاوت پروتئین گیاهی با حیوانی را دریابید.

پروتئین جز اساسی در رژیم غذایی

پروتئین بخشی اساسی از رژیم است. به ساخت، ترمیم و حفظ ساختارهای بدن کمک می‌کند. غذاهای حاصل از گیاهان و حیوانات می‌توانند پروتئین را تأمین کنند، اما تفاوت‌هایی وجود دارد.

پروتئین در بدن وجود دارد، در همه‌چیز، از عضلات و اندام‌ها گرفته تا استخوان‌ها، پوست و مو. برخی پروتئین‌ها وجود دارند که بدن آن‌ها را نمی‌سازد بنابراین باید از رژیم غذایی دریافت شود. پروتئین‌ها از اسیدهای آمینه تشکیل شده‌اند. بدن فرد برای عملکرد صحیح نیاز به تعادل بین 22 نوع اسیدهای آمینه دارد. بدن نمی‌تواند 9 مورد از این اسیدها را به نام اسیدهای آمینه ضروری را تولید کند. یک منبع کامل پروتئین به نوعی از مواد غذایی اشاره دارد که حاوی هر 9 ماده است.

داشتن تعادل مناسب اسیدهای آمینه می‌تواند عضلات را ایجاد کرده و به بدن کمک کند تا سریع بعد از ورزش خود را بهبود دهد. درک تفاوت پروتئین گیاهی با حیوانی برای هرکسی که می‌خواهد از سالم بودن رژیم غذایی خود اطمینان حاصل کند، مهم است.

در ادامه این مقاله به تفاوت پروتئین گیاهی با حیوانی می‌پردازیم. ما همچنین در مورد اثرات سلامتی تحقیق می‌کنیم، توصیف می‌کنیم که کدام نوع برای بدن‌سازی بهتر است و بهترین منابع هرکدام را لیست می‌کنیم.

پروتئین گیاهی در مقابل پروتئین جانوری

یکی از تفاوت‌های اساسی بین پروتئین حیوانی و گیاهی در اسیدهای آمینه آن‌ها است. آمینواسیدها واحدهای ساختاری پروتئین‌ها هستند. هنگامی‌که بدن پروتئین‌ها را در غذا هضم می‌کند، آن‌ها را به واحدهای سازنده‌شان یعنی اسیدهای آمینه تجزیه می‌کند.

بدن ما در دوره‌های مختلف نیازهای مختلفی به پروتئین دارد. بسیاری عقیده دارند که رژیم با پروتئین کامل می‌بایست شامل هر 9 اسیدآمینه باشد.

برخی از محصولات حیوانی منبع کاملی از پروتئین هستند و می‌شود که گفت که هر 9 اسیدآمینه ضروری را در خود دارند:

ماهی

انواع تخم پرندگان

انواع فرآورده‌های لبنی

انواع گوشت قرمز

انواع گوشت سفید طیور مختلف

پروتئین‌های گیاهی در اکثر موارد ناقص هستند و نیاز است تا با یک منبع حیوانی ترکیب شده و مصرف شوند تا بدن پروتئین کاملی را دریافت کند. با این حال دانه کینوا و گندم سیاه منبع کاملی از اسیدهای آمینه و پروتئین‌ها هستند.

نکته :

نکته‌ای که در مورد رژیم‌های غذایی گیاهخواری به خصوص نوع وگان وجود دارد این است که گاهی برای اینکه نیاز بدن به پروتئین‌ها برطرف شود لازم است تا چند منبع گیاهی باهم مصرف شوند تا کمبودهای یکدیگر را ازنظر اسیدهای آمینه و پروتئین تأمین و تکمیل نمایند. منابع پروتئین‌های گیاهی شامل:

دانه‌ها

حبوبات

غلات

سبزیجات

آجیل ها

و انواع میوه‌ها است.

تفاوت پروتئین گیاهی با حیوانی ازلحاظ سلامتی چیست؟

برای انتخاب پروتئین‌های گیاهی و حیوانی بهتر مواردی را انتخاب کنیم که در سایر مواد مغذی هم غنی باشند. غذاهای سرشار از پروتئین دارای پروفایل‌های غذایی مختلفی هستند. برای مثال برخی از منابع غذاهای حیوانی حاوی مقادیر قابل‌توجهی از آهن هم و ویتامین ب 12 هستند درحالی‌که منابع گیاهی فاقد آن هستند. در عوض برخی از منابع و غذاهای گیاهی هستند که ازلحاظ ویتامین‌ها و ترکیبات آنتی‌اکسیدانی و دیگر ترکیبات سلامتی بخش غنی بوده در این صورت ترکیب درستی از منابع گیاهی و جانوری می‌تواند یک رژیم ایده آل و سلامتی بخش را برای شما فراهم کند.

تحقیقات نشان می‌دهند که خوردن پروتئین‌های جانوری به خصوص آن‌ها که از گوشت قرمز حاصل شده‌اند و با افزایش خطر ابتلا به بیماری‌ قلبی عروقی و نقرس همراه هستند در مقابل استفاده از پروتئین با منشأ گیاهی تأثیر خوبی بر سلامتی قلب و عروق و البته سلامتی دستگاه گوارش و معده خواهد داشت.